Capelle aan den IJssel

Gezichten in de wijk - Loes Schilt

Zoveel gezichten, net zoveel persoonlijke verhalen. In deze rubriek stellen we Capellenaren aan je voor die met hart voor buitenruimte meedenken en meedoen in de wijk.

‘Belangrijk om elkaar een beetje in de gaten te houden’

Loes Schilt door Jan Kok.

Loes Schilt (73) woont al bijna haar hele leven in de wijk Middelwatering. Ze is enorm betrokken bij haar buurt, een echte actieve wijkbewoner. Dat is ook één van de redenen dat ze vier jaar geleden secretaris werd van het Wijkoverlegplatform (WOP) Middelwatering in Capelle.

“Het interesseert me wat er in mijn eigen woonomgeving gebeurt”, zegt ze. “Het is toch het gebied waarin je leeft, waar je dagelijks bent. Ik hoop daarnaast ook wat invloed te kunnen uitoefenen, al wil dat niet zeggen dat dat altijd lukt.”

Picknickbank

Loes heeft lang een doe-het-zelfzaak gehad in de Koperwiek. Door de zaak kent ze heel veel mensen hier. Haar sociale gevoel is ze niet kwijtgeraakt na de sluiting van de winkel. Zo vindt ze het belangrijk om samen met andere wijkbewoners activiteiten te ondernemen. Om de buurt mooier te maken, maar ook voor de gezelligheid. “Niet zo lang geleden heb ik een nieuwe picknickbank in de buurt geregeld via Maak Capelle. De oude viel helemaal uit elkaar.”

Op elkaar letten

Aan de bank kunnen de mensen aanschuiven. Bij goed weer drinken ze met elkaar koffie of thee. Vaak is dat een vast clubje, maar mensen die langslopen krijgen ook altijd een bakkie aangeboden. “We bestellen zelfs wel eens wat en dat eten we dan samen aan de tafel op. Het is zo belangrijk om andere bewoners een beetje in de gaten te houden. Dat ben je eigenlijk als buurtbewoners verplicht”, vindt Loes. “Bijvoorbeeld als een buur gaat dementeren of anderzijds hulp nodig heeft, dan kun je dat doorgeven aan de kinderen of instanties indien er geen kinderen bekend zijn.”

Wensen voor de buurt

Tijdens het gesprek pakt Loes er een lijstje met aandachtspunten bij. Er zijn genoeg wensen voor de buurt. “Woningcorporaties zouden strenger moeten zijn op het naleven van de verplichting om goed te zorgen voor het gehuurde, dus ook de tuin. Het hoeft echt niet zo strak, maar hoog onkruid en winkelwagentjes in de tuinen is geen gezicht. Dat is niet goed voor het aanzicht van de wijk.”

Verder zou ze in de openbare ruimte liever kleurige bloemen zien in plaats van struiken. Ook zou de gemeente beter in de gaten moeten houden of struiken bij kruispunten niet het uitzicht belemmeren. “Dat is gewoon verkeersonveilig. Als ik het zie, meld ik het altijd aan de gemeente. Meestal doen ze daar dan wat aan.” Ze verbaast zich ook over de losloopstroken voor honden, pal naast de Meeuwensingel. “Wie heeft dat nou bedacht, dat is toch gevaarlijk? Je kunt je hond wel aan de lijn houden, maar dan is het idee van de losloopstrook weg.”

Vanuit betrokkenheid

“Je moet dit niet zien als klagen, hoor! Ik ben gewoon betrokken bij mijn buurt”, zegt Loes. “Ik wil dat het prettig en leefbaar blijft en daar moet je samen voor zorgen. Daarom geef ik dit soort dingen ook altijd aan in de enquêtes die we regelmatig van de gemeente krijgen. Of ik bel om het door te geven.”