Gezichten in de wijk - Kees de Jong
Zoveel gezichten, net zoveel persoonlijke verhalen. In deze rubriek stellen we Capellenaren aan je voor die met hart voor buitenruimte meedenken en meedoen in de wijk.
‘Vrolijke street art maakt muren minder aantrekkelijk voor kladderaars’
Kees de Jong. Foto door Jan Kok.
Professioneel kunstenaar Kees de Jong (75) heeft er plezier in om zijn leefomgeving een beetje vrolijker te maken. Hij is er onder meer verantwoordelijk voor dat transformatorhuisjes, en andere gebouwen die aantrekkelijk zijn voor graffitispuiters, kleurrijke schilderingen kregen. “Daardoor worden ze veel minder snel beklad”, zegt Kees. “Bovendien maak ik de schilderingen zo dat ze makkelijk te herstellen zijn als iemand er toch verf op spuit.”
“Street art is niet meer weg te denken uit de buitenruimte”, zegt Kees. Hij vertelt hoe hij begon met het introduceren van de vaak vrolijke schilderingen in de wijk Schollevaar. “Toen ik veertig jaar geleden hier kwam wonen viel het me meteen op dat de transformatorhuisjes ondergekliederd waren. Niet met mooie graffiti, want dat kan ik wel waarderen, maar met tags. Ik vond dat dat anders moest.”
Proefschildering en speciale graffitimuren
Hij deelde zijn ideeën en dat resulteerde er uiteindelijk in dat hij een jaar of 25 geleden een proefschildering mocht maken op een van de stroomhuisjes. “Ik ben er laatst nog eens langsgereden en het staat er nog net zo bij als toen. Op één of andere manier heeft iedereen er zo meer respect voor en wordt het minder snel onder gekladderd.”
Kees zat twintig jaar lang als raadslid voor Leefbaar Capelle in de gemeenteraad. Daar opperde hij naar eigen zeggen het maken van speciale graffitimuren, waarop spuiters ongebreideld hun gang konden gaan. “In eerste instantie werd dat niet zo goed ontvangen, maar nu staan er toch een stuk of vijf in heel Capelle. Graffiti-artiesten hebben de drang om zich te laten zien en dat kan op zo’n muur. Je ziet de prachtigste schilderingen, waar ze dan mee op de foto gaan en die dan delen. Dat vind ik mooi.”
Koeien en vuurtorens
Maar de trafohuisjes en ook bijvoorbeeld een blinde muur van een apotheek waren voor de kunstenaar. “Ik doe het niet met spuitbussen, maar gewoon met de kwast. Eerst in de grondverf en dan maak ik er iets vrolijks op. Dat doe ik vaak in samenspraak met de buurt. Iemand vertelt mij bijvoorbeeld dat er vroeger altijd koeien stonden of dat-ie vuurtorens zo mooi vindt. Dat verwerk ik dan in de schilderingen. ”
Het werk van Kees in de wijk zorgt ook voor meer herkenning. “Het zijn markante punten in de wijk geworden. Het helpt mensen ook de weg te vinden in Schollevaar, wat niet altijd even gemakkelijk is. Je hebt niet voor niets het liedje ‘Breng me maar naar Capelle Schollevaar’ van de Amazing Stroopwafels.” Een fragment uit de tekst: ‘Migraine heeft model gestaan voor wat hier is gebouwd.
De architect z'n vrouw was weggelopen. Dus wie aan schele hoofdpijn lijdt, die voelt zich heel vertrouwd, zodra hij Schollevaar komt ingekropen.’
Hoewel de Capelse kunstenaar kan genieten van mooie graffiti heeft hij zich er zelf nooit aan gewaagd. “Ook vroeger niet. Ik heb vroeger weleens met verf gespoten, maar dat waren reclames op auto’s.”